Yeşil

Bir sonbahar akşamıydı beni bırakıp gidşin
Yıldızların gökyüzünden avuçlarıma inişi
Senin için taşırım omuzlarımda güneşi
Çünkü onu görünce yeşerecektir umutlarının yenisi

Bir sabah ayazıyla sıyrıldım kaldırımdan
Boğulmak üzere bırakıldım bir birikinti kıyısında
Güneş fırçasıyla doğayı boyaya dursun
Ben ölümü uyandıracağım asırlık uykusundan

Seni beklerken parmaklarım buzullar oluşturdu
Çözebilmek için defalarca avuçlarımı ovuşturdum
Dikip yoluna gözlerimi yokluğunu hissedene dek
Kim bilir kaç geceyi sensiz sabahlarla buluşturdum

Artık eskisi gibi değil aynalarda suratım
Sakallarımda boy göstermiş yılların kır atı
Bu suretle bizi cennet ırmaklarında yıkarım inan
Tonlarca günahla ben eğer geçebilirsem sıratı

Bu benmiyim yoksa sen mi yalancısın nedir
Gördüklerim yaşadıklarımızdan fazlasına mı mükelleftir
Güncelleştirelim doğayı seninle yeniden cemre olup
Ayın git gelinde boğulup yakamozunda dirilelim

Bir nefes daha sigaramdan ciğerlerime damladı
Ölüm dudaklarımda neden bu denli hamladın
Bende hiç kalmadın ama yine de inan
Her mısranın kalp atışı seninle canlanır


Yeşil gökyüzünün mavi aynası
Buradan göremiyorum orada ay nasıl ?
Sen engellerime yürüdüğüm kol bastonumken
Nasıl ayaklarım seninle beraber mutluluğa koşmasın ?


Canfeza

İki çeşit insan ve iki çeşit aşk vardır
Biri kalbini şişirir ama diğeri karnı
Ondan fazla aklımıza geldiğinden,
Daha çok seviyor olmamızdan yasaklamış aşkı Tanrı

Seni öldüreni sana can verenden çok seversen
Sana tavsiye yersiz,yine de seveceksin ne desem
Benim içimdeki zararlı bir alışkanlıktan ibaret
Ama sizinki daha çok benziyor geçici bir hevese

Aşk sonsuzdur,peki ya insan,bizler ?
Ebedi değilsek dünyada,niye çamurda dizler ?
Niye önünde eğiliriz geçip gidecek olanın ?
Aşkın cinsel organı olmaz,akıl yok mu sizde ?

Eğer kanatların yoksa,ki dünyada olamaz
O zaman aşkın varlığını dudaklarına dolama
Kendi mutluluğumdan verip adam etmişken kalbimi
1 yıl önce çıkarttığım yere yeniden sokamam

Sana sen diye başlayan bir afet daha,dinle
Sensizlik iki güzel kelime arasında duran ünlem !
Eşdeğersin ömre,soğuk aşk gecelerinde,
Sen,ayın ısısı,ruhuma sardığım battaniyem

Özlemek,bir bakıma öğrenmektir bence
Ölümü bana madem sen öğrettin,tetiği sen çek
Sonunda ben ve sen iki ayrı şeftaliyiz
Olgunlaşıp düştüğümüz noktada buluşacağız er geç

Yeşil gökyüzünün mavi aynası
Buradan göremiyorum orada ay nasıl ?
Sen engellerime yürüdüğüm kol bastonumken
Nasıl ayaklarım seninle beraber mutluluğa koşmasın ?


Cömert

Bir avuç güzelliğin anca gözümü doyurur
Şarap aşkı kandıran bir salkım üzümün oyunu
Dudaklarına rengi veren utancımın kızarması
Beni utandıran o zulme bu şarkı lüzum olsun

Beni kaybedersen arama çünkü zaman farkın
Ölüm uykularımı kaçıran bir çocuk parkı
Gözlerini çek üstümden bir soluk aldır
Güneş içinde şehir kurmuş ve yolu karlı

Yaşım fazlasından bile fazla insan okudu
Şubat bulutları yıkanmamış bir nisan kokulu
Yolum nereye çıkarsa çıksın orası dert konumum
Dert tohumu topraksız susuz bir insanoğlu

Sanki çocuk gibiyim ve mutluluk oyuncağım
Seni bugün bir sürüye anlattım yutkundu koyuncağız
Yokluğundan alıp soğukluğunu getiren bulutların
Rüzgarında gidip geliyor güneşin salıncağı

Biçare kalbim,sana karşı hep bican
Sorumlusu senken vebali bana yıkmıcan
Bu mevzu çok derin gözlerine sık dalamam
Yetmiyor mu kalbim? Yeter,lütfen artık zırvalama

Bulanıyor gözlerim,bitiyor gösteri
Göz kapaklarım uyku vakti tekrarını gösterir
Sanırım seni kader sensşzliğe sözledi
Ben kaybettiğim zamanın sen ikramını özledim

Yeşil gökyüzünün mavi aynası
Buradan göremiyorum orada ay nasıl ?
Sen engellerime yürüdüğüm kol bastonumken
Nasıl ayaklarım seninle beraber mutluluğa koşmasın ?

Yaz meyvesi, ben mutlu olurum yaz gelmesin Doğum günün kutlu olsun bugün ömrümün ilk perşembesi Gerçi hergün doğan birine neyin tebriği ? ne densizim Heyecandandır. af-afedersin sevgilim Tüm evren kan ağlasın ancak burnu kanamasın Dilek mumundan yükselen is gözlerimin boyası Bi pasta bir kolasın, kalbim bu gece aşka doyasın Ye kürküm ye, çünkü birazdan akacak gözlerinin boyası. Ağlamakla yağmur arası ince çizgi görenler Kör olmaktan büyük mutluluk var mıdır bu dönemde ? Seni bir sonbahar ağacı gibi çıplak ve saf gören ben, Zehrinde olurum,zevkinde,kölende Çok romantik susuyoruz, metrelerce özlem... Buradan seni net görmek mümkün değil çıplak gözle Niye ısrarcı olduğumdan yana bir merakın varsa, dinle; Anlatamam gözle çünkü tüm marifet sözde Yeşile anlam katan sensin,siyaha dahi Kalbin bana uzatılmayı bekleyen bi dala sahip Köle taklidi yapmıyorum,acı gerçeğin halim Her kırbaçta sen diyorum,şimdi bi daha sahip Vur göğsümün sen kısmına bozulsun rahatım Uykularımı kaçırıyorsun,üzgünüm ve dahası.. Bir gün seni alıp onun elinden,bir hiçliğe koşarım Sen,ben değil biz olacağız inanıyorum da nasıl ? Sana benzeyen bi kızım olsa seni o anda unuturum, Çünkü o kız bana benzeyen deli bi adama umut olur Keşkelerini gömdüğün toprakdan otlar bitmiş Al birini, sana verdiğim toprak vazoda kurut onu Güzelliğinin duru tonu, el değmememiş turkuazım Oyun sandı bağlanışımı elleriyle kurdu yazı Size onu ilk kez anlatıyorum, annem sordu nasıl Dedim iyidir güzeldir de onsuzluk korkunun hası

Tok karnına 5 öğün sen, "do" ve "re" muhteşem.
Beni intihara sürükleyen melodilerden şuh neşem.
Benimle ölmek için cesaret ister,
Durma ölüme yaklaş,
Aynı şeysiniz nasılsa, ruh ve sen.
Beyaza siyah sen düşünce şarkı olur bilir misin?
KardanAdam a.k.a kaysın bi miktar bilinçlisi.
Seni hatırlamak için kaleme kâğıda girişmişim.
Duman sanırım hatta sihrin tüm görüntü grimsi.
Soğuk bi yer,
Ölüm notası, günüm boşasın, içim boşalır.
Yazdıklarımı anlayan biri olmadığı için boşadır.
Boşa mı?
Bu yüzden mi hiç tâkâtim olmadığı hâlde zor da olsa, tükensem de karanlığına koşarım.
Bugün gittin peki yarın?
Yarın pazar ben evdeyim.
Bugün gittin de peki yarın, neden unuttun dönmeyi?
Bi kazma bi kürek bulup beni kalbine gömmedin ya,
Ne yapayım ben şimdi sen olup hemen ardından ölmeyip?
Sanırım anlamıyosun ya da ben yetersizim.
Yok saydığım her gün içten içe fetheder bizi.
Ben gittikçe uzaklaşıyorum tarihe tezat.
Ona en yakın olandır tüm kulların en kedersizi.
Beni tercüme edemez sana kulların en edeplisi.
İçimde var olduğunu biliyosun da acaba ne denlisin?
Gel artık. (Gel)
Ve karşılığında sana benim olmayan her ne varsa istediğin, var kılayım ne dersin?
Kaldır yıkıntıları beni kurtarıp, boğarak öldür.
Acele et zamanım az, birazdan dolacak ömrüm.
Sana yazacak elbet bir şeyler bulacağım.
Çünkü yazılan her satır aslında bir sonrakine öncü.
Kısılıyor gözlerim,
Kaçarı yok, mutsuzum özledim.
Ben bi boğaz farkı uzaktayken kapalı gözlerin.
Bu adam her gün ölmek için kendine söz verir.
Ama sen uyuyosun rahatsın hem de üstünde gözleri.




Aç karnına alınır olsam açlıktan ölürdüm.
Açlıktan ölürsem anneciğim beni dünyadan görür mü?
Dünya burdan mavi, yeşil, beyaz, siyah, kahverengi, kırmızı, "sen sarısı" peki ya benim görüntüm?
Siyaha beyaz sen düşünce güneş doğar gökyüzüne.
Beyazlığının huzurunda bol bulutlu gökyüzüne.
Bozulabilir ruh sağlığım beni mutlu et öylesine.
Ölesiye, öldüresiye gül yüzüme gül yüzünle.
Düşündürüyor olma fikri bile yeterli aklına.
Senin değil de olmayışının benim üstümde hakkı var.
Kucakladığım yeni bi sabahın buğusu camıma yağmuru;
Yağmur da senin onu ne kadar sevdiğini getirdi aklıma.
Yağıyor işte başka birinin gözlerinden üstüne.
Birbirine aşık iki damla da dudaklarıma düştüler.
Az evvel her binanın her tuğlası çatladı.
İnanamazsın biri de kalbimin üstüne düştü, gel !
Kaldır yıkıntıları gözlerinle gör bu gerçeği.
Altı aylık hayat hikâyesiyle aynı serçenin.
Şimdilik yokum, hiçbir rüyanda.
Bir anda, belki bugün belki bu haftasonunda sendeyim.
Ben hep eksik kaldım sana, sen hep aynı sendin.
Sana olan inancım beni çaresizlik yayına gerdi.
Sana olmayan inancımın bir şeyler anlatmak derdi.
Bir kez iç çek git; ama önce yanıma gel bi. (Off!)
İstanbul sana yurttan ibaret, bazen de karşı yaka.
Köprüler yıkılsın bir gün ve sen de karşıda kal.
Ne sen yanıma düş bir daha,
Ne de elime paslı tokan düşsün.
Kocan olacak bir kadından güçsüz.
Onunla sevişiyorsun, yüzüme yalan desen de.
Beni hafife alamazsın eğer aşk üstünden geçense.
Osmanlı toprağında çocukluğumu yaşadım.
Farkım yok bu yüzden Sahra Çölü'nün kumlarında gezenden.
Ne sen gel, ne de seninle keder, elem gelsin !
Aşk diye bir başkasına utanç veren densiz.
Senin olamam derken bal damlatan ağzın,
Şimdi aynı soruyu tekrar soruyo niçin hâlâ bensin?
Şu yüzden hâlâ senim; Seninle sırrımız var.
Sen gibi bahsetmiyorum herkese sırrımızdan.
Bir gün akacak toprağına ömrümün hırsızı kan.
O gün boğulacak gençliğim şeftali kırmızında

Az önce yağmuru sen sanıp bi miktar yaşadım
Bi miktar yaşadım seni,hasretin baş aşağı
Elimde kaşağı kağıtlar asil bir at gibi
Kaşıyorum her zerresini seni götüren yasağın

Sen kilitli kasamın anahtarını yuttular
Sıcaklığın azaptır buzla kaplı kuzey kutbuna
Gidişin gözümde o kadar güzel bi renk ki
Bir gün benim olursan şayet geri dönüşünü kutlamam

Hiç görmediğin meyhanemin gıcırdayan parkesi
Zayıflığından ötürü aşk üstünde dar kesim
Binlerce yıllık geçmişin benzetmesi
Arsızlığın koca cumhuriyetin çöküşü,emeklerime darbesin

Sağlığım yerinde ancak sağ değilim sevgilim
Nasıl ay güzellik bazında olamıyorsa sen gibi
En çok sen kadar mutluyum,ne fazla ne eksik
Seni hala dünyanın yarısından çok seviyorum demek ki

Kar şimdi başladı,titriyor sokak lambası
Bu gece yüzü suyu hürmetine tek bi yıldız kaymasın
Lütfen,bana yanında bir yer lûtfet
Zamanın en has oğlu burda çiftiz peki ya orada ay nasıl ?

İnsan özemeden edemez,duymasan da 'ne' deme
Çocuklar gibi sevinirim duymuş gibi yapsan bile
Sıkıntı denizinin ciğerli balıklarıyız
Oksijenini yardan değil yarı yaradandan dile

Sevmek bir lüks değildir ki haz duyalım
Bak biz burada biz olmuştuk izin ver az duralım
Arzularım küllerinden tutuşacak biz yanacağız
Bizi söndürmeye yetecek mi yer altının saf suları ?

Ölü gibiyken yürüyebilmek her haliyle gariptir
Cam şişeler yokluğunun sahilinde birikti

Biriktim,boşalacak kap kacak yok etrafta
Benim için aya ayak basmak gibiydin,iliktin bir ilktin

Onunla ben gibisin olma,zarar verir
Pek sağlıklı düşünemiyorum delirmiş karakterim
Sensizlik dokularımdan canıma inmiş,
Beni hayattan soğutabilecek güçte dur bilmez bi bakteri

İstanbul yolundayım,yolunda solunda
Hız kesmeden gidiyorum fakat küçük bir sorun var
En harika satırların özendiği kadın;
Seni aralıksız sevmek inan ki benim değil aklımın zoruyla

Hala haber bekliyorum,telefonun başında
Bir ömür kiracım ol dudaklarımdan taşınma
Kumlu fırtınaların ortasında da kalsak,
Sıcaktan eriyecekte olsak,sana yetecek kadar aşım var

Ata vurulan gem gibidir,kalbe giren sevda
Yürür şarabın sersemliğinden gördüğün bedbaht
Ormanın ördüğü dev dağ,kurda kuşa sevda
Ben peşinden geleceğim kuşkusuzuz,hele bi sen dal

Sevmek bir lüks değildir ki haz duyalım
Bak biz burada biz olmuştuk izin ver az duralım
Arzularım küllerinden tutuşacak biz yanacağız
Bizi söndürmeye yetecek mi yer altının saf suları ?

Ölü gibiyken yürüyebilmek her haliyle gariptir
Cam şişeler yokluğunun sahilinde birikti
Biriktim,boşalacak kap kacak yok etrafta
Benim için aya ayak basmak gibiydin,iliktin bir ilktin

Başıma gelen bak,başkasıylasın
Elimi bırakman mühim değil de bi başkası nasıl ?
Aşka sır yasım,mutluluğuna gırlasın
Yokluğun var olan herşeyi sil baştan hatırlatır

Hafızam sıfır,sen anne sütüsün
Bozuluyor zaman geçtikçe yüzümün ütüsü
Kırışan alnımın isyanı dilden düşenlerdir
Kurtuluş yok,ölüm senden sen ölümden kötüsün

Kalbim en son bıraktığım yerde hareketsiz durur. 
Seni kaybettiğim sabahta başka birisi seni bulur. 
Mutsuz uyanırım,peşini bırakmaz gurur. 
Zarafetinden ötürü tüm çiçekler sana selam durur. 

Selam kadın,ben parça pinçik ettiğin. 
Nezaketen yoluna serilen ve üstünden geçtiğin. 
Sırılsıklam aşık birinin eskiziyim,resminin. 
Tamamlanmamış bir portre,basit bir tablo gençliğim. 

Belki inancımdan ötürü sana hiç boyun eğmedim. 
Altıma şiirler koydum yüzüne boyum ermedi. 
Anlamı yok gözyaşıma gülerek karşılık vermenin. 
Senden düşen hiçbir kar tanesi zemine değmedi. 

Gözyaşlarım genleşir,gücün varsa gel ve sil. 
Sen bende bir içim suydun,ben gözünde embesil. 
Yanaklarım kadar olmasanda yalan kadar pembesin. 
Artık gücüme gidiyor dört bir yandan neyin var denmesi. 

Bazen korkuyorum ya yazacak hiçbirşey kalmazsa. 
Ellerim bu dört duvardan hıncını alamazsa, 
Belki seni,belki beni,belki bizi öldürürüm. 
Sensizliğe biz diyorum asla biz olmasakta. 

İnanmaya da bilirsin,inan ruhum dirilsin. 
Efkârımdandır semâdaki bulutların grisi,duman değil. 
Sen anlamazsın benim bu şehrin delisi. 
Acımı dindiremezsem şayet şu nehrin seyri değişir. 

Sen hiç hayal kurmadın mı? Birinin olmadın mı? 
Temiz sandığın dumanla pis bir ciğere dolmadın mı? 
Bi şarkı dinleyip kafandan tek bir tel yolmadın mı? 
Sana onlarca şarkı yazdım bir tanesi bile olmadı mı? 

Her hata affedilir,aşık oldum affet beni. 
Nasıl olur da beklersin yokluğunu hazmetmemi ? 
Her sabah uyanırım bugünde yoksun hayret derim. 
Bu kalpte daim yerin var sevgili hazretleri. 

Elimi şair kılan yüzün,güzelliğin hüzün. 
Beni buza döndürse dahi silemedim güzü. 
Her yağmur yağdığında buz keserim. 
Ölene dek beklerim dudaklarımı kanatıp,bilemedin büzüp. 

Siftahısın ruhumun en karanlık çağdayım. 
Bu sıcağının telaşesinden eriyor içimin yağları. 
Başın için tüm diyarlarda,yeni bir hayat sağlarım, 
Ricam ben öldükten sonra,daha da rahat ağlayın. 

Kırılacak tabaklar,camlar,pencereler var. 
Her adımının hayranıyım,bugünde pencereden bak. 
Bu aşk hastalık gibi olsun felç eder ancak. 
Tüm hayatım değişmişken aşkım sence neden salt ?